"seni seviyorum"

Sevmek...Tanrinin bize bagisladigi en yuce duygulardan bir tanesi... Yasamimiza renk katan yegane sey. Sevmek ve sevildigini hissetmek, hissettirmek. Sevmek... her seyi, dunyayi, yasamayi, insanlari, kuslari, cicekleri, denizi, suyu, herseyi, kendimizi bir de. Biz ulus olarak sevgi dolu insanlariz aslinda, yuregimiz hep bu isiltilarla dolu. Ama sevgimizi dile getiremiyoruz yeterince. Hep icimizde, yuregimizde sakli tutuyoruz, nedense kullanmayip sakliyoruz. Halbuki ne guzel iki kelimedir " seni seviyorum " diyebilmek. Bu gizemli kelimeyi kullanmaktan korkmasak, icimizden geldigi gibi ve hissettigimiz anda soyleyebilsek keske sevdiklerimize.
Dünün , sabahin ilk ışıklarında yeni açmış bir çiceğin yaprağındaki çiğ tanesi ile size gülümsemesini bir kez. içimizi mutlulukla dolduran bu sıcak tablo karşısında " seni seviyorum güzel çiçek" demek, ne hoş bir karşılamadır onu. ( aptalca mı geliyor size, gelmesin lütfen) Ya da aynada yüzünüze bakarken içten gelen bir güluüseme ile kendi kendimize "seni seviyorum "desek, diyebilsek keşke.
" seni seviyorum " öyle sihirli ve güçlü iki sözcüktür ki aslında; söylendiği anda karşımızda akan suları bile durdurur anında. Eşimize, kızımıza, sevgilimize, emektar köpeğimize, yetiştirdiğimiz çiçeklere, büyüklerimize , tüm sevdiklerimize söyleyelim her an içimizden geldiğinde; duraksamadan," acaba tepkileri ne olur, ya da çok söylemeyeyim etkisi azalir " diye dusunmeden. Olabilir mi hiç böyle bir şey, etkisi azalabilir mi hic. Bu iki sozcuk ne kadar sIk kullanilirsa insanin icini o kadar oksar, o kadar sevgi ile doldurur, iliskileri duzene sokar, uzaklar hemen yakinlastirir, mesafeleri yok eder. Ne guzel bir seydir bunu sIkca kullanabilmek, aliskanlik haline getirip soyleyebilmek.
Hayatin ne kadar acimasiz, ne kadar kisa oldugunu, belki yarin sevdigimiz ve deger verdigimiz kisileri bir daha bulamayacaimizi dusunecek olursaniz; bence su anda, su saniyeden itibaren, daha fazla gec kalmadan soyleyelim, haykiralim sevgimizi; " seni seviyorum " diyelim.
Esimizi yada sevdiklerimizi yolculuga ugurlarken hazirladimiz bavulun icine, giyisilerin arasina "seni seviyorum " yazan minicik notlar ilistirelim. Bizden once eve gelecegini bildigimiz anlarda yine onlar icin evin cesitli yerlerine " seni seviyorum " mesajlari birakalim. Inanin o mesajlari gorduklerinde yasayacaklari mutlulugu kelimelerle anlatmak mumkun olmaz. Bu oylesine guzel bir sıcaklık, öylesine güzel bir yakınlaşmadır, sözcülere sığramazsını gücünü.
İçimizde tutup, saklayıp, ayda yılda bir kez söylediğimizde; hayatımızdakı keşkelerin sayısı hızla artacaktır inanın buna. Oysaki keşkelerin "geri dönüşleri yoktur; giden yıllarla birlikte onlar da gider, yakalayamazsınız.
O halde gelin kullanmaktan çekinmeyelim, " seni seviyorum " demeyi de sevelim, tüketelim bolca. Bilin ki siz kullandıkça tükenmeyecek, size geri dönüşleri katlanarak artacaktır.

*alıntıdır