Pazar, Ekim 08, 2006

BEBEKLERİN ULUSU YOK

İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu

Bebeklerin ulusu yok

Başlarını tutuşları aynı

Bakarken gözlerinde aynı merak

Ağlarken aynı seslerin tonu

Bebekler çiçeği insanlığımızın

Güllerin en hası, en goncası

Sarışın ışık parçası kimi

Kimi kapkara üzüm tanesi

Babalar, çıkarmayın onları akıldan

Analar, koruyun bebeklerinizi

Susturun, susturun söyletmeyin

Savaştan, yıkımdan söz ederse biri.

Bırakalım sevdayla büyüsünler

Serpilip gelişsinler fidan gibi

Senin, benim hiç kimdenin değil

Bütün bir yertyüzünündür onlar

Bütün insanlığın gözbebeği.

İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu

Bebeklerin ulusu yok

Bebekler çiçeği insanlığımızın

Ve geleceğimizin biricik umudu.

Ataol Bahramoğlu

Hiç yorum yok: